Het wordt spannend voor de Oostvaardersplassen
Mag de provincie doorgaan met het massale afschieten van jonge en drachtige edelherten in de Oostvaardersplassen?
Mag de provincie de Oostvaardersplassen laten verruigen waardoor de natuurlijke kenmerken verloren gaan?
Mag de provincie de Habitat- en Vogelrichtlijn aan de laars lappen?
Dit zijn zo een aantal vragen die aan de orde komen in de twee beroepszaken die Dierbaar Flevoland samen met Fauna4Life heeft aangespannen tegen Gedeputeerde Staten van Flevoland. Beide zaken worden door de Rechtbank Midden-Nederland op 12 november behandeld.
Goed doorvoede Konikpaarden zoeken naar gras in een met distels verruigd landschap.
Foto: Boswachterhekking@KuypersH.
In 2017 is Dierbaar Flevoland al opgekomen tegen de plannen die het provinciebestuur had met de Oostvaardersplassen door de zogenaamde ''richtinggevende uitspraken' te omarmen. In deze plannen wordt er van de Oostvaardersplassen een park gemaakt waar de mens regeert in plaats van de natuur. Nog erger is het, dat dit ten koste blijkt te gaan van de levens van jonge levenskrachtige edelherten en van de drachtige vrouwtjes. Ook blijkt de provincie zich niets aan te trekken van het door hen zelf goedgekeurde beheerplan, want wat er gebeurt staat daar haaks op.
De provincie stelde de commissie Van Geel in, die een nieuw beleids- en beheerkader opstelde met een uitkomst die tevoren al was gedicteerd. Dit werd vanzelfsprekend door Provinciale Staten overgenomen. Vervolgens ging de provincie met een ongekende vaart van start om dit beleid uit te voeren. In korte tijd werd een ware slachting aangericht onder de edelherten. Paarden werden over soms grote afstanden afgevoerd naar andere gebieden onder geheel andere omstandigheden dan ze gewend waren. Geen wonder dat ze dan ziek worden.
Niet alleen voor de grote grazers zijn de maatregelen desastreus. Doordat de grazers het gebied niet meer voldoende kunnen begrazen, verruigd het. Hierdoor wordt het ongeschikt voor de vogels, vooral ganzen, die het moeten hebben van kort eiwitrijk gras. Maar ook deze vogels zijn weer van belang voor het in stand houden van het moerasgedeelte waar weer andere vogels broeden. Andere vogels, die het moeten hebben van open poelen, kunnen niet meer terecht. Hun natuurlijke vrienden, de grote grazers, houden de randen van die poelen immers niet meer open.. Het hele natuurlijke verband wordt uit het gebied gehaald waardoor de soorten waarvoor de Oostvaardersplassen zijn aangewezen, verdwijnen. Dan wil de provincie allerlei recreatieve voorzieningen toelaten in het gebied zodat het met de rust gedaan is en tot overmaat van ramp moet er een parkachtig landschap gemaakt worden. Onbegrijpelijk dat een gebied met zo'n unieke en waardevolle ontstaansgeschiedenis zo op de schop gegooid wordt.
We hebben drie keer met een kort geding geprobeerd het afschieten en andere maatregelen te voorkomen. Helaas kijkt een rechter in zo'n procedure alleen globaal en kiest voor het standpunt van het bevoegde gezag.
Wij hopen dat de rechter in het nu aanstaande beroep diepgaander kijkt naar de zaak. Wij hopen dat hij ziet dat wat er gebeurt volledig in strijd is met de Europese richtlijnen die opgesteld zijn voor het netwerk van Europese natuurgebieden waar de Oostvaardersplassen deel van uitmaken. Deze zaak is daarom niet alleen van belang voor de Oostvaardersplassen, maar raakt alle natuurgebieden in Nederland en zelfs buiten onze landgrenzen.
