top of page

BEROEPSVISSERIJ

Beroepsvisserij vindt In Flevoland vooral plaats op het IJsselmeer en Markermeer, maar ook op de diverse randmeren. Al deze wateren zijn beschermde Natura 2000-gebieden en behoren tot het IJsselmeergebied. Van oudsher wordt er gevist op de Zuiderzee, nu het IJsselmeer. Lang is dat ook goed gegaan. Met de komst van de Afsluitdijk is de open verbinding met zee verdwenen. Dit veranderde het karakter van de visserij ingrijpend. Door verschillende oorzaken is de visstand in het IJsselmeer sterk afgenomen. Dat is slecht voor de visserijsector, maar ook slecht voor de visetende vogels. Van veel soorten vogels lopen de aantallen hard terug. Oorzaken voor de achteruitgang van de visstand zijn de verandering van de waterkwaliteit na de invoering van de Europese Kaderichtlijn Water, de verslechtering van de leefgebieden voor vissen, de Afsluitdijk en de overbevissing. 

Binnen de visserijsector zijn genoeg verstandige vissers die begrijpen dat het zo niet door kan gaan. Er zijn echter ook beroepsgenoten die veel moeite hebben de feiten onder ogen te zien. Zij gaan door tot de laatste vis gevangen is. Het patroon daarbij is telkens hetzelfde: ontkennen dat er een tekort aan vis is, de oorzaak ergens anders leggen (bijvoorbeeld bij aalscholvers), zich niet willen conformeren aan afspraken tot beperking van de overcapaciteit en soms ook het bij herhaling illegaal uitzetten van netten en binnenhalen van vis, kortweg stropen. 

Al lang wordt er overleg gevoerd over de nijpende situatie en sinds 2012 proberen de verschillende partijen door middel van bemiddeling uit de impasse te komen. Tot die partijen behoren de provincies, de beroeps- en sportvisserij, de stichting Het Blauwe Hart en Vogelbescherming Nederland met op de achtergrond een toekijkend Ministerie van Economische Zaken. Het lijkt een prestigeslag geworden te zijn om de vissers niet uit te willen kopen, hoewel het om een relatief klein bedrag gaat (5 à 7 miljoen), zeker in vergelijking met het uitkopen van veeboeren (30 miljoen) en de aanleg van bijvoorbeeld de Marker Wadden. Anderzijds helpt het vasthouden aan compensatie door de visserijsector voor bedrijfsbeëindiging ook niet mee. Behalve in de agrarische sector worden elders ook geen bedrijven uitgekocht wanneer het slecht gaat in een bedrijfstak.

Behalve het probleem van de visstand zijn er vangstmethodes waarbij vogels die naar voedsel duiken verstrikt raken in netten. Zij sterven een afschuwelijke verdrinkingsdood. Dit gebeurt bij het gebruik van staande netten, de zogenaamde staandwantvisserij. Bij de slachtoffers zitten ook vogels waarvoor een beschermingsopgave geldt. In bepaalde periodes van het jaar en op bepaalde plaatsen is deze vorm van visserij onder voorwaarden nog steeds toegestaan, maar sommige vissers wensen zich niet aan deze voorwaarden te houden. Op dit moment is onduidelijk in welke mate er sprake is van bijvangst van dode vogels. Een recent rapport spreekt eerdere rapporten, waarbij het zou gaan over tienduizenden vogels, tegen.

WAT VINDEN WIJ?


Het liefst zien wij de visserij en de natuur in het IJsselmeergebied in goede harmonie naast elkaar bestaan. Daarvoor is een betere voedselsituatie en een betere visstand noodzakelijk. Om dit te bereiken zal vangstbeperking en beperking van de capaciteit aan netten noodzakelijk zijn. Dit lukt alleen bij een verdere rigoureuze sanering van de visserij. Dit kan niet langer wachten. Alle betrokken partijen luiden de noodklok. Als het niet goedschiks kan, dan maar met een gedwongen sanering. Zolang de sanering niet voltrokken is, zouden geen vergunningen meer afgegeven moeten worden.

 

Onder voorwaarden mag nog steeds op paling (aal) gevist worden. Deze soort wordt wereldwijd met uitsterven bedreigd. De visserij op paling zou daarom totaal en decennia lang verboden moeten worden. Alleen dan is er nog kans op herstel.
Visserij met methodes die dode vogels als bijvangst opleveren mogen niet langer toegestaan zijn. Aanvragen voor vergunningen moeten gewoon afgewezen worden.  Hierbij plaatsen wij de kanttekening dat het op dit moment onduidelijk is in welke mate er sprake is van bijvangst van dode vogels. Dit zou nader onderzocht moeten worden en tot die tijd dient uit voorzorg afgezien te worden van staandwantvisserij. Dit komt ook de visstand ten goede.

In het algemeen vinden wij dat de visserij zich alleen kan bedienen van methodes die geen (blijvende) schade aan de natuur opleveren.
Vissers die zich niet houden aan de gedragscode van de producentenvereniging waarvan zij lid zijn, of die betrapt zijn op stropen, dienen geroyeerd te worden en uitgesloten te worden van vergunningen. Dit is nu niet het geval.

WAT DOEN WIJ?


Wij hebben op 1 februari 2017 een zienswijze ingediend op het Ontwerp-beheerplan IJsselmeergebied. Hierin hebben wij gepleit voor een drastische aanpak van de voedselsituatie en de visstand in het gebied.
Wij steunen de pogingen die moeten leiden tot een geslaagde bemiddeling tussen alle betrokken partijen in het gebied en verwachten meer inzet en minder afstandelijkheid van het Ministerie van Economische Zaken.
Wij volgen of de vergunningen die afgegeven worden voor de beroepsvisserij niet ten nadele zijn van de vogelstand of de natuurwaarden. Gebeurt dit wel, dan zullen wij bezwaar maken.
Wij steunen het stopzetten van de spieringvisserij en propageren een vangstverbod op paling ook in Europees verband.

 

our_services
about

LAATSTE NIEUWS

1/77

ANDERE THEMA'S

ANDERE THEMA'S

contact
bottom of page